Aangekomen

Hey beste mensen,

Mijn eerste volledige dag in Suriname.
De vlucht is prima gegaan. Geen personal entertainment systeem deze keer, maar wel schermen boven het gangpad (= dus kramp in nek). Ik zat in het midden met 2 man aan mijn linkerkant en een vrouw aan mijn rechter. Gelukkig had de man rechts van mij al snel een vrije plaats met beenruimte gespot, wat dus ook meer ruimte voor mij opleverde. Om 12:15 vertrokken we en om 16:10 (lokale tijd, d'as dus 21:10 in NL)landen we op het stuk astfalt met golfplaten gebouw wat ze hier vliegveld de Zanderij noemen. Ik volgde de stroom mensen naar de ruimte waar we voor de douane moesten wachten. Dat is een soort stal met hekken om de residents van de non-residents te scheiden en hokjes van waaruit de douaniers (op computers uitgerust met XP, dat dan weer wel) de paspoorten en visa controleren en bestempelen. Na een half uur wachten was ik aan de beurt, waarna de bagage opgehaalt kon worden. In de bagageruimte kan je mooi botsautootje spelen, aangezien de ruimte veel te klein is voor een 747 vol mensen die ook nog eens allemaal een bagagekarretje hebben en de karretjes aan de andere kant (bij de uitgang dus) moeten worden bemachtigt. Toen ik mijn tas gevonden had kon ik naar buiten waar mijn contactpersoon, Sharon Mac Donald, mij met haar zes jarige zoontje op haar arm stond op te wachten. Nadat het jongetje was ophaalt door zijn vader die in Nederland woont en nu op vakantie is in Suriname konden we richting Paramaribo.

De omgeving van Paramaribo is heel groen, maar er staan ook veel bouwvallen van huizen en er ligt veel zooi op de vaak slecht onderhouden straten.

Sharon heeft me naar het appartement gereden, waar de opgewacht werden door de alleraardigste huisbazin. Het appartement is een stenen gebouw in de achtertuin van haar huis/winkel. Het bestaat uit een slaap/woonkamer, badkamer (met koude douche, maar met een gemiddelde temperatuur van 27 graden is dat geen enkel probleem), keuken en een kleine verranda. De huisbazin zorgde voor een warm welkom met volledige uitleg (hier liggen de baddoeken, die noemen jullie handdoeken toch? Wij noemen handdoeken wat jullie geloof ik theedoeken noemen) ze had al wat dingen in de koelkast gelegd en ik moest meteen de lokale snack casavechips proberen. Sharon ging er vandoor en we spraken af dat ik maandag een introductie zou krijgen. De huisbazin legde nog even uit hoe de klamboe en de hangmat (erg relaxed voor tussen de middag) werkten en wenste mij een goede nacht.

Slapen onder een klamboe is me prima bevallen (het is alleen moeilijk kijken hoe laat het is of de lamp aan of uit te doen. Ik heb vandaag een rustige dag gehad. Ik heb een beetje door de stad gelopen (het meest opvallende van wat ik tot nu toe gezien heb is dat het allemaal redelijk vervallen is), geld gewisselt, boodschappen gedaan, in de hangmat gelegen en over Suriname gelezen. De huisbazin kwam me tussen de middag een echte surinaamse maaltijd brengen (dat hoorde nog bij haar introductie) bestaande uit kip, rijst, gekookte casave (lijkt een beetje op aardappel, maar dan wat elastiser) en groente. Morgen krijg ik mijn introductie vanuit het bedrijf.

Een prettige week allemaal en jullie horen snel weer van me ;-)

Groeten,

Jan-Jelle